Bulwianiki. Z cyklu „Tak smakuje Podkarpacie”…

Nie miałam zbyt wielu okazji, aby porozmawiać z Pradziadkami o ich dzieciństwie, o młodości, o życiu w trakcie wojny i radzeniu sobie po jej zakończeniu. Najpierw byłam na takie rozmowy za mała, potem sądziłam, że na pewno jeszcze zdążę, by za kilka chwil przekonać  się, że jednak mi się to nie uda….

Dziadek mojej Mamy urodził się w polskiej rodzinie mieszkającej we wsi Tarnawa (dzisiejszy rejon starosamborski obwodu lwowskiego Ukrainy) dokładnie 70 lat przede mną. Prababcia była córką Polaka i Ukrainki. Przyszła na świat we wsi Pietnice (dzisiejszy rejon starosamborski obwodu lwowskiego Ukrainy) kilka lat po swoim przyszłym mężu. Jak i kiedy się poznali, co interesowało ich w młodości, nie wiem. Wiem, że mimo tego iż ojciec Prababci był kolejarzem i otrzymywał deputaty żywności, cierpieli w czasie wojny ogromny głód. Wiem, że z dwójką małych dzieci, wraz z wieloma innymi rodzinami ze wschodnich terenów Ukrainy, jesienią 1945 roku przybyli do Polski. Przez kilka miesięcy szukali swego miejsca na ziemi. Znaleźli je, podobnie jak niemal 300 innych osób, w Besku. Zajęli opuszczony przez wysiedlonych Ukraińców dom, założyli gospodarstwo i uczyli się żyć w zupełnie nieznanym miejscu, wśród zupełnie nieznanych ludzi.

Mój Pradziadek był zamkniętym w sobie człowiekiem, trzymał bliskich na dystans. Nie przypominam sobie, żeby brał któreś z wnucząt na kolana, czy gładził je po włosach. Prababcia była Aniołem. Dobrem stąpającym po ziemi. Do Prabaci biegło się z radością. To jej jako pierwszej pokazałam swojego pieska, Puszka, to u niej spędziłam swoje pierwsze pozadomowe wakacje (mieszkała po drugiej stronie ulicy…), to u niej szukałam pociechy po burze od Rodziców.

I to Ona nauczyła moją Mamę gotować. Gotować najlepiej na świecie. Oddałabym wiele, żeby móc teraz przebiec do niej przez ulicę i zjeść zrobionego jej ciepłymi, drobnymi dłońmi, wyjętego prosto z pieca bulwianika…

SKŁADNIKI NA OK. 20 BULWIANIKÓW:
Ciasto:
550 g mąki pszennej (najlepiej bułkowej – typ 650 lub luksusowej – typ 550)
20 g drożdży świeżych (lub 10 g drożdży suchych)
1 szklanka ciepłego mleka
2 małe jaja
1 żółtko
1,5 łyżeczki soli
1 łyżeczka cukru
60 g roztopionego masła
(UWAGA! Wszystkie składniki powinny być w temperaturze pokojowej.)

Farsz:
1 kg ziemniaków
300 g półtłustego lub chudego twarogu
1 duża cebula (lub 2 mniejsze)
2 łyżki masła
sól, pieprz

Dodatkowo:
40 g roztopionego masła do posmarowania bulwianików

WYKONANIE:
Farsz:
Ziemniaki obrać, umyć i ugotować w lekko osolonej wodzie do miękkości. Odcedzić, utłuc bardzo dokładnie tłuczkiem do ziemniaków, wystudzić. W trakcie studzenia ziemniaki ponownie kilka razy dokładnie utłuc. Wystudzone ziemniaki można przecisnąć przez praskę lub zmielić, ale nie jest to konieczne.
Cebulę pokroić w drobną kosteczkę i podsmażyć na maśle na złoty kolor.
Do wystudzonych ziemniaków dodać rozkruszony twaróg, podsmażoną cebulę i bardzo dokładnie utłuc farsz tłuczkiem do ziemniaków. Doprawić pieprzem i solą do smaku. Wymieszać.

Ciasto:
Jaja i żółtko roztrzepać.
Mąkę przesiać do miski.
Pokruszone drożdże świeże zalać 1 szklanką ciepłego mleka, dodać łyżeczkę cukru, lekko wymieszać i odstawić do podrośnięcia na 20-30 minut (jeżeli używacie drożdży suchych, dodać je bezpośrednio do mąki).

Do mąki dodać sól, roztrzepane jajka oraz podrośnięte drożdże. Wymieszać, wyrabiać ciasto ręką lub za pomocą miksera ze specjalnym hakiem do ciasta drożdżowego (na początku będzie klejące, tak ma być, nie należy dosypywać mąki), dodając stopniowo po 2 łyżki masła. Każdą kolejną porcję masła dodawać dopiero wówczas, kiedy ciasto w całości wchłonie poprzednią.
Ciasto wyrabiać do momentu, aż będzie gładkie, elastyczne, łatwo będzie odchodziło od miski i ręki.
Wyrobione ciasto uformować w kulę, włożyć do oprószonej mąką dużej miski, przykryć ścierką i odstawić w ciepłe miejsce do wyrośnięcia na około 1,5 godziny. Ciasto powinno podwoić swoją objętość.

Wyrośnięte ciasto uderzyć pięścią, wyjąć na lekko oprószoną mąką stolnicę, krótko wyrobić i podzielić na 2 równe części. Każdą rozwałkować na grubość ok. 5 mm i za pomocą szerokiego kubka wycinać koła. Każde koło delikatnie rozpłaszczać na dłoni i nakładać na nie po kopiatej łyżce farszu. Naciągając lekko ciasto z czterech stron ku górze, tworzyć pakieciki (na wierzchu powinien powstać znak X, krawędzie ciasta skleić, w trakcie pieczenia delikatnie się rozchylą). Można także formować okrągłe bułeczki.

Bulwianiki układać w sporych odstępach na wyłożonej papierem do pieczenia blasze (te w formie pakiecików sklejeniem do góry, te w kształcie bułeczek sklejeniem do dołu). Przykryć ściereczką i pozostawić do wyrośnięcia na ok. 30 minut.

Wyrośnięte bulwianiki obficie smarować roztopionym masłem i wstawić do piekarnika nagrzanego do temperatury 210°C. Piec przez 10-15 minut do złotego koloru. Studzić na kratce.

Bulwianiki doskonale smakują na ciepło, ze szlanką mleka, kefiru lub maślanki.

SMACZNEGO!